Boston Marathon

Tjerk loopt de marathon van Boston

North End

We zijn gisteren in de middag in Boston gearriveerd, maandag is de marathon. We hadden een goeie vlucht, hebben alleen erg lang in de rij gestaan in Dublin bij de preclearance van de VS, moesten uiteindelijk nog rennen om de aansluiting te halen. Oh, en bij Schiphol moest ik mijn yoghurt inleveren. Rotzakken.

Het appartement voldoet prima aan de verwachtingen. Onze wijk North End wat verkend, charmante pseudo-Italiaanse vibe. Vervolgens boodschappen gedaan bij Golden Goose Market. Schattig klein buurtwinkeltje, maar wel aan de prijzige kant. Nou ja, elke keer uit eten is ook duur en nu kunnen we lekker zelf aan de slag. Daarna Victoria afgehaald op metrostation Haymarket, zij had een latere vlucht dan wij. Mexicaans gegeten bij Urban Cantina (lijkt me logisch, in de Italiaanse wijk). Erg goed! En daarna mocht ik na veel te lang wakker eindelijk slapen!

Helaas dacht mijn lichaam om half 2 dat het toch echt half 8 was en tijd om op te staan. We waren allemaal lichtelijk van de rel, dus vrij vroeg douchen en ontbijten om vervolgens tickets te kopen voor de trolleytour, lekker de stad verkennen vanuit de bus. We werden geholpen door een oudere meneer, die volgens mij al met pensioen had gemogen, met zo te zien nog ongeveer 1 tand in zijn mond. Ook dat is Amerika. Net als de veteranen in rolstoelen die je hier en daar ziet zitten bedelen.

Startnummer halen

Na een flink deel van de route meegepakt te hebben, zijn we uitgestapt bij Hynes Convention Center, zodat Tjerk zijn startnummer kon afhalen. Wat een gekkenhuis! Veel mensen in de speciale marathon jasjes, ook van eerdere edities. Je ziet hier sowieso veel sportkleding, terwijl veel mensen er toch echt niet naar uitzien of ze veel sporten. Anyhoe, het nummer gehaald en toen nog naar een andere verdieping met een enorme hal met allemaal merchandising. Overweldigend.

Na een korte wandeling tijd voor lunch, vandaag bij de Bell In Hand Tavern (en ja, ook hier een tvscherm met sportbeelden. Zoals in alle horeca hier. Vreemd.). Boodschappen gedaan op de markt bij Haymarket (prachtige vis voor een prikkie). Afscheid genomen van Tjerk, die ging nog een stukje rennen en slapen. Wij zijn vervolgens naar het winkelcentrum bij Copley geweest en kochten cheesecake voor het dessert bij The Cheesecake Factory. 's avonds zelf gekookt in het appartement. Morgenochtend doen we de whale tour, we hebben vanmiddag al kaartjes gehaald. Hopen dat we wat zullen zien, ben benieuwd!

Marathon-day

De whale tour van zondag ging helaas niet door, er waren te hoge golven. We kregen bij de trolleytickets ook kaartjes voor een cruise (nou ja, 45 minuten op een boot), dus die doen we als alternatief. Verder rustig aan gedaan, op deze dag voor de marathon. We zijn met de metro (ongeveer een uur) naar Heartbreak Hill gegaan om te kijken waar we wilden gaan staan. Mooie rustige buitenwijk van de stad. Hebben nog een tijdje opgelopen met een Canadees stel, die ook een goeie plek zochten voor morgen. Daarna lunch bij Chipotle (lekker!) en chillen in het Greenway park (wifi!).

En vandaag was het dan eindelijk zo ver.. Marathon day! De stemming in de stad is super. Sinds we hier zijn vragen allerlei mensen al of we hier voor de Marathon zijn en ons succes wensen en ons bedanken dat we Boston komen steunen. Vroeg op, zodat Tjerk tussen 6 en half 7 in de bus zit die hem naar de start bij Hopkinton brengt. Tineke en ik brengen hem weg naar Boston Common, Vito slaapt nog even door. Overweldigend, er staan zeker 500 van die klassieke gele schoolbussen om iedereen weg te brengen. Ze worden per 20-tal gevuld en vertrekken dan, de volgende schuiven door. Wat een gezicht! Tjerk vond snel zijn plek en zat al te kletsen, wij keren terug naar het appartement voor het ontbijt en maken nog snel een spandoek.

Instappen

Wij vertrekken rond 8 uur naar de metro, het is al een stuk drukker dan gisteren op deze route. Onderweg komt mijn ontbijt helaas nog een keer terug, gelukkig kennen ze me hier niet. En gelukkig blijft het hierbij. Voel wel een verkoudheid opkomen, meestal heb ik dat een dag of 4 na een vliegreis. Fijn. Nou ja, misschien kan ik het uitrekken tot thuiskomst. We zijn mooi op tijd op Heartbreak Hill en installeren ons in het gras, de zon schijnt flink. Eerst komen de mensen in rolstoelen en vervolgens de professionals. Tjerk zal om 10 uur starten in de eerste golf en hoopt vandaag binnen de 3 uur te lopen, net als vorig jaar in Rotterdam. Echter, we wachten en wachten, maar geen Tjerk. De wifi heeft ons hier ook nog in de steek gelaten.

Gelukkig zijn er meerdere behulpzame Amerikanen in de buurt die zijn BIBnr in de app willen zetten en ons zo op de hoogte houden van zijn voortgang. Zijn tempo is flink ingezakt en achteraf horen we van hem dat hij zijn dag niet had. Last van zijn benen en maag, en kon dus ook niet goed drinken. De heuvels vielen zwaar, dat is in NL natuurlijk ook lastig trainen. Uiteindelijk zien we hem rond 1 uur aankomen, niet zo fit als we van hem gewend zijn, maar hij loopt nog en is vastbesloten de marathon uit te lopen. Respect! Tineke loopt nog een stuk mee, waarna Vito en ik met spandoek en andere meuk volgen. Wij pakken de metro en vragen onderweg nog iemand te kijken of hij al bij de finish is.

In de stad is het chaos. We moeten door een flinke fuik van de security voor tassencontrole, gelukkig weinig spullen mee, maar het duurt lang en het is warm. Uiteindelijk mogen we door en gaan we naar de family waiting area, zoals afgesproken met Tjerk. We arriveren uiteraard bij de a en moeten helemaal naar de v. Ellebogenwerk. Eenmaal aangekomen, komt Tjerk ook net aan, in zijn aluminiumfolie dekentje. Zijn eindtijd blijkt zijn slechtste ooit, namelijk 4:16 (vergeleken met zijn 2:57 in Rotterdam vorig jaar), maar hij heeft em uitgelopen, en daar gaat het om! #supertrots

Groepsfoto

De wandeling terug naar het appartement blijkt iets teveel van het goede en we trakteren onszelf op een taxi. Grappig, je ziet overal mensen met medailles, die niet helemaal meer fit meer lopen. Onderweg wordt Tjerk (herkenbaar aan medaille en manier van lopen) regelmatig gefeliciteerd door voorbijgangers. Erg sympathiek! Vanavond gegeten bij Italiaans restaurant La Galleria 33, dessert (eindelijk cannoli) bij Modern Pastry Shop (niet bij Mike's Pastry, daar staat vrijwel elke keer als we langslopen een rij). Zo nog een kopje thee in onze keuken en dan is het wel weer bedtijd vermoed ik.

Terug

Dinsdagochtend nog stuk met de metro afgelegd naar het winkelcentrum bij Copley, geluncht bij The Cheesecake Factory (goeie burger!). Gekeken bij Newbury Comics nabij Faneuil Hall, met zijn vele leuke producten, helaas ging de tijd toen wel wat dringen. Snel koffers gepakt, appartement hadden we gelukkig al opgeruimd en naar de metro. Afscheid genomen van Victoria, zij ging naar South station om een Greyhound bus te pakken voor nog een paar dagen in New York.

Nog even gepraat met een medewerker van de metro, we hadden namelijk eerder een rijbewijs gevonden, maar vergaten steeds het af te geven. Deze man zou het doorgeven. Hij bleek zelf ook marathons te hebben gedaan, en vertelde ons over zijn ervaringen met de bomaanslag van 3 jaar terug, erg aangrijpend.

Boston vanaf het water

Overgestapt op de gratis shuttle bussen naar Logan Airport. Weer het bekende riedeltje bij de tassencontrole (ja, weer schoenen uit), maar minder streng dan heen, ze willen je toch liever weg hebben, dan het land in laten geloof ik. Ook nu hadden we mazzel met de stoelen, er bleken wat lege plaatsen op onze rij te zijn, dus we hadden 2 stoelen per persoon, erg fijn. Overstap in Dublin, tijd voor fatsoenlijke thee (dat kan echt beter in de VS). Was ondertussen wel alle gevoel voor tijd kwijt. Uitzicht op een prachtige volle maan. Vervolgens nog het laatste stukje vliegen naar Schiphol en de trein naar Leiden.

Toen was het inmiddels woensdag, vroeg in de middag. Daarna ben ik ingestort, mijn verkoudheid liet zich nu niet meer onderdrukken, de droge lucht van het vliegtuig had het er allemaal ook niet beter op gemaakt. Inmiddels gaat het gelukkig weer wat beter, de koorts is gezakt en ik heb ontzettend veel geslapen de laatste dagen. Heb gisteren eindelijk de foto's online gezet, zie mijn Flickr-set. Al met al een geweldige ervaring. Leuke stad, vriendelijke mensen, en echt een topevenement om mee te mogen maken!

Foto's bekijken op Flickr