New York 2003

Onderstaande is het verslag dat mijn vader tijdens de reis schreef. De 'ik' verwijst dan ook naar hem. Voor foto's, zie zijn Flickr set of de mijne.

Dag 1. Zondag, 4 mei

Vertrek vanuit Hazerswoude om 5.45 (dus 5 uur op: beestachtig vroeg). Tineke brengt ons weg met de auto van haar vader. Op Schiphol eerst de veiligheidscontrole op onze koffers (uiteraard worden wij eruit gepikt om gecontroleerd te worden al weten we nog steeds niet waarom). Daarna drinken we eerst nog wat thee en eten een croissantje.

Om 7.30 naar gate G6. Bij de gate nog een veiligheidscontrole; we moeten nu zelf door de scanner. Alle metaal moet van het lijf inclusief de broekriemen. We mogen wel onze bergschoenen aanhouden hoewel daar ook nog het nodige metaal aan zit. De scanner gaat niet af. Daarna de eerste vertraging, een half uurtje wachten buiten de geplande wachttijd voor je mag boarden. We boarden dus pas om 8.45, dan begint het taxiën en krijgen we de tweede vertraging. Eén van de brandstofpompen doet het niet en dus moeten we terug naar de gate om daar de monteurs hun zegenrijke werk te laten doen. Niet te lang over nadenken anders beeld je je nog in dat de brandstofpomp het begeeft boven de oceaan. Uiteindelijk begint de vlucht dus pas om 10.30.

We vliegen met een Boeing 747-400 van Singapore Airlines. Groot dus en in economy class niet vreselijk veel ruimte maar wel met tv-scherm in de stoelen met een keuze uit 20 films, radiokanalen, de kris-shop van Singapore Airlines met de nodige goedbedoelde zooi en heel belangrijk: de vluchtinfo. De vlucht duurt 7 en een 1/2 uur, is rustig, de brandstofpomp heeft het gehouden en geeft gelegenheid om de aangeboden films te zien tussen de maaltijden door.

uitzicht vanaf Empire State Building

Aankomst in Newark was om 12.15 plaatselijke tijd. Daarna met de Airtrain naar het station waar we op Amtraktrein naar Penn-station 34th street konden. Rond 14.00 uur aankomst op Penn ($46.40 lichter). Daarna met subway lijn 3 naar Newton Hotel, 2528 Broadway (en nog eens $8). De kamer is 4-persoons onder het motto hoe meer zielen hoe meer vreugd. Groot genoeg en met uitzicht op Broadway en de sportschool, de bank, de Starbucks en het theater tegenover ons.

Bij het naar buitenkomen uit de subway blijkt dat we bijna vlak voor ons hotel uit de subway komen en dat er nu, deze zondag, nog een Springfestival aan de gang is. Veel muziek, stalletjes en de gebruikelijke rommelwaar van dit soort braderie-achtige toestanden. Maar leuk en sfeervol en ook nog eens op Broadway. We wandelen dus een stuk over Broadway. Tenslotte een pizza gegeten bij de Westside Brewery op Amsterdam Avenue, een straat parallel aan Broadway. Een denk ik typisch New Yorks eetcafé met in alle hoeken een tv aan met basketball als hoofdprogramma. De pizza was overigens matig, zeer krokant tot hard. We hebben de eerste kennismaking met het, standaard als eerste geserveerde, ijswater. Daarna nog een bescheiden glaasje fris cq bier. Prijzen zijn stevig. Voor ons bescheiden maal waarvan ongeveer de helft niet werd opgegeten betaalden we $53.

Dan de Empire State Building opgezocht. 4x$11 voor de lift naar de Observatory op de 86e verdieping. We sluiten geduldig aan in de rij voor de kaartjes. Je merkt in de lift bijna niet dat je omhoog gaat. Buiten om 19.30 een prachtig uitzicht over New York in de avondschemering. We kunnen heel ver zien. Vrijheidsbeeld, Ellis Island, Staten Island, Queens, Brooklyn, Hudsonriver en East River allemaal goed te zien. Als het zonlicht dooft en de stadslichten aangaan is het mooi en de moeite waard.

uitzicht op Times Square vanaf de bus

In de subway spotten we zowaar een echte acteur uit de serie OZ waar wij allemaal graag naar kijken. Dit is George Morfogen die Robert Rebadow speelt, een oude misdadiger die nog wel eens uit zijn dak gaat om het gevoel te krijgen wat het is om een moord te plegen.

Om 21.30 zijn we weer op de hotelkamer: doodmoe en verreisd zoals dat heet onder wereldreizigers.

Dag 2. Maandag, 5 mei

's Morgens na het douchen op jacht naar ontbijt. Dat nemen we dan bij Starbucks met thee, croissants, en apple fritter (een soort spiraal-rol deeg met appelvulling en glazuur en suiker) voor $13. Daarna met de subway naar Times Square voor het inwisselen van de voucher voor de Grayline Hop-on/Hop-off bus. Bij het inwisselen bleek de 2 dagenperiode waarvoor die geldig was, direct in te gaan. Dus dan maar als de gesmeerde bliksem naar de bushalte voor de downtown-loop. De tocht voert dwars door downtown New York. We bekijken het vanaf het bovendek met gepaste verbazing vanaf het vertrek bij Times Square, door het Garment district, langs Madison Square Garden, Macy's, Empire State Building, 5th Avenue, langs Flatiron Building weer naar Broadway en dan tot aan Canal Street, waar we uitstappen om een stuk van Chinatown te bekijken. Onderweg rijden door Greenwich Village met een soms dorps aandoend sfeertje midden in Manhattan. De gids meldt dat dit een wat vreemd deel van New York is met veel goede eetgelegenheden, muziektentjes (jazz/blues/folk/rock) en in een adem dat dit ook het hart is van de "gay community". We rijden ook door Bleecker Street waarover (zoals de lezer ongetwijfeld nog goed weet) Simon & Garfunkel nog een liedje hebben geschreven en op de plaat gezet.

straat in Chinatown

In Chinatown is het druk met veel winkeltjes en eetgelegenheden. Nagenoeg alle uithangborden en aanprijzingen zijn uiteraard in Chinees geschreven dus voor ons abracadabra. We wandelen zo'n beetje in de straten rond Canalstreet, lopen langs een uithangbord wat vertelt dat Mei Dick daar is gehuisvest en in Chinese karakters verder uitleg geeft over het hoe en waarom van Mei Dick. Ik begrijp er niets van. Bij de Mac nog even een paar hambo's gescoord om de lunch op zijn Amerikaans te kunnen genieten. Tjerk probeert Tineke nog te bellen maar de telefoon begrijpt hem niet en verbinding komt niet tot stand. Pech dus.

Daarna de bus weer opgehopt en meegereden tot Battery Park. We reden langs het gerechtshof en het gemeentehuis. Ook bezienswaardig het park ter nagedachtenis van degenen met AIDS. Bizar om daar een park naar te noemen. We worden gevraagd uit te stappen bij Battery Park omdat de omroepinstallatie het heeft begeven en we het soms leuke en informatieve commentaar niet meer kunnen horen. We besluiten te blijven zitten de rit terug naar Times Square uit te zitten en daar rond te banjeren. We gaan met de bus in noodvaart linea recta terug naar de bushalte waar we begonnen. Tjerk wil dan eerst Tineke even wat via e-mail toevoegen en dat doen we dan in het grootste Internetcafe ter wereld vlakbij Times Square/West 42nd. Voor één dollar een uur Internetten op ADSL-snelheid. Niet gek. Mirthe checkt haar post en na deze bevrediging van de digitale behoeften gaan we koffie en cola drinken in Europa-café voor $6.40.

straat

Tenslotte nog even bij Macy's gekeken, valt tegen, is lang niet zo groot als de gids in de bus ons wilde doen geloven. Amerikaanse bluf. In de spits met de subway naar het hotel, lekker druk. Bij het hotel aangekomen nog even naar de supermarkt Gristedes aan de overkant op de hoek van 96th street voor de broodnodige wijn en bier. Na het eten, Thaise porkchops en zo in de tent naast het hotel, naar de bioscoop Loews op Broadway/84th str. voor X-Men 2. Een geinige actiefilm en beslist de moeite waard. Tijdens de voorstelling valt op hoe anders de natives reageren op scènes waarin volgens hen humor een rol speelt en wij de clou niet kunnen volgen. Zal wel aan ons liggen zullen we maar zeggen. Zodoende slapen we toch vrij laat maar zeer voldaan.

Dag 3. Dinsdag, 6 mei.

's Morgens weer ontbijt bij de diner naast het hotel. Ze kennen ons al. We krijgen direct thee zonder dat we eerst de koffie moeten afslaan. Voor alweer $20 het buikje vol om de reis te kunnen vervolgen. Het regent een klein beetje. We doen de Grayline uptown-loop tot Guggenheim.

compositie ontbijt

We rijden noordwaarts en komen door een deel van Harlem waar veel wordt geïnvesteerd in de huizen en kantoren om de wijk een lift te geven. We passeren de kathedraal van St.John the Divine - volgens de gids de grootste gothische kerk ter wereld - een kerk in nog steeds bouwfase. Ze bouwen volgens de Middeleeuwse technieken. De bouw duurt dus ook ontzettend lang. Volgens geruchten wordt de bouw pas in 2050 afgerond. Start was 1892. De kathedraal heeft wel al heel veel donaties van kunstschatten voor de inrichting gekregen die nu dan maar in de opslag liggen en deels in het museum worden getoond. We rijden daarna langs Riverside met generaal Ulysses Grant's Tomb. Dan langs/door Harlem met onder andere de moskee van Malcolm X en om Central Park op weg naar de "Museum Mile" aan 5th Avenue waar je veel verschillende musea vindt en dus ook het Guggenheim waar we uitstappen.

Guggenheim Museum

In Guggenheim Museum (na de securitycheck) bekijken we het spiraalvormig museum van boven naar beneden. Hier de Cremaster Cycle, een video-performance gebaseerd op de vrijmetselaars-riten opgeleukt met allerlei attributen die in de performance zijn gebruikt. Gemaakt van acrylaat en tamelijk vervreemdend. De Thanhauser-zaal met schilderijen van meesters uit de 19e en 20e eeuw brengt ons weer terug in de meer figuratieve kunst. Mooie schilderijen van impressionisten zoals Manet, Degas, Pisarro. Ook veel Picasso's aan de muur. Niet getoond maar wel in collectie ook Mondriaan. Mooie verzameling en dat voor maar $15 p.p.

Daarna met de Grayline weer naar Times Square. We passeren daarbij Central Park waar de paardenkoetsjes klaar staan voor toeristen. We stappen over op de uptown-loop tot de American Museum of Natural History. Ligt aan Central Park west vlakbij het Dakotagebouw waar John Lennon woonde en in 1980 voor de ingang werd vermoord. Het is een echt groot museum ($12 p.p.) met heel veel materiaal over dinosauriërs en de vroege prehistorie van Noord-Amerika. In aparte zalen heel veel mooie vitrines met Indiaanse items. Veel maquettes en modellen om te laten zien hoe verscheiden de Indianen waren over geheel Noord-Amerika. Veel verschillende stammen met verschillende kunstzinnige en religieuze uitingen. In andere zalen weer veel aandacht voor Afrika, Midden- en Zuid-Amerika. De gids van de uptown-loop was overigens een echte "uptown-er" tot in de 4e generatie die aan een stuk door ratelt met veel humor en woordgrapjes. Zoals over de YMCA die door zijn dyslectische broer wordt benoemd als Macy's en de leeftijd van de eerste bewoning van New York schat op 1 miljoen en 2 jaar omdat hem 2 jaar geleden was verteld dat het 1 miljoen jaar was (haha).

American Museum of Natural History

Buiten is het weer droog en zonnig. Als blijkt dat we de Grayline niet meer kunnen pakken voor de terugreis naar het hotel, gaan we met de benenwagen. Eerst lopen we langs Strawberry Fields in Central Park ter hoogte van de ingang van West 72nd. voor het Imagine-monument ter nagedachtenis van John Lennon die daar in het Dakotagebouw woonde met Yoko Ono. Het is op zich niet meer dan een cirkelvormig mozaïek met in het midden het woord Imagine. Er omheen staan bankjes met daarop plaatjes met namen en teksten van donateurs die zich kennelijk verwant voelen met de "boodschap" van John Lennon. In het park heel veel eekhoorntjes.

Daarna naar het hotel gelopen. Na een verfrissing op zoek naar een eetgelegenheid. Uiteindelijk gevonden op Amstrdam Avenue bij een Mexicaans restaurant getiteld Ranch. Goed gegeten. Daarbij 2 flessen rode wijn. Dat was trouwens een vergissing, ik had witte besteld. In de drukte was de order kennelijk verkeerd genoteerd. De charmante Samantha gaf ons daarom bij de rekening een korting van $6 vanwege de vergissing. De rode was tenslotte $24 terwijl de witte $18 was. Al met al weer $101 opgegeten en gedronken.

Dag 4. Woensdag 7 mei.

Het is weer mooi, zonnig weer. Met de Grayline naar de downtownloop - Batterypark met de bedoeling daar over te stappen op de Brooklyn-loop. Die blijkt dus tot nader order te zijn afgezegd. Als alternatief alsnog de 2e helft gedaan van de downtownloop die we maandag niet konden afmaken vanwege de speakerproblemen. Daarbij komen we weer langs veel bezienswaardigheden zoals de Southstreet Seaport vlak onder Brooklyn Bridge, Lower East Side, United Nations en dan over 49th street langs Waldorf Astoria, over Madison Avenue, voor het Central Park langs, naar de Riverside naar de USS Intrepid, een WOII vliegdekkampschip omgebouwd tot drijvend museum met op het dek onder ander een spionagevliegtuig de XR-?? Onderweg passeren we ook de uit Seinfeld bekende locatie van de Soupnazi maar dat terzijde voor de echt geïnteresseerden.

Vrijheidsbeeld

Daarna bij Times Square weer op de downtownloop gestapt voor opnieuw het eerste deel tot aan het Aids-park waar we langslopen om bij Ground Zero te komen, de plek waar tot 11 september 2001 het WorldTradeCenter stond en nu een kuil in de grond is te zien waar alweer nieuwbouw wordt gepleegd. Juist doordat er al weer zoveel nieuwbouw is, lijkt ook de plek alweer minder indrukwekkend. Natuurlijk: de plaquette met zoveel namen van mensen die hier in één klap stierven en de mensen die vrijwillig probeerden dat te voorkomen en daarbij zelf het leven lieten, doet je wel wat. De Amerikaanse patriottistische poeha er omheen is tegelijkertijd iets teveel voor ons. Tijd voor de lunch en op naar de meest poenerige Mac waar we zijn geweest namelijk 160 Broadway met een eigen pianist op een plateau boven de ingang. Je bent dat kennelijk verplicht als je dichtbij Wall Street zit met je winkel. Contrast: de bediening was Hispanic en niet in staat om de bestelling die Tjerk doorgaf te vertalen naar een aflevering volgens order. Tjerk moest de moed opgeven en genoegen nemen met minder dan gevraagd.

Daarna naar Ellis Island en het Vrijheidsbeeld. Vertrekpunt is Clinton Castle, een fort uit de 18e eeuw gebouwd door Engelsen ter bescherming van de toegang tot New York. Daar wordt tegenwoordig een securitycheck uitgevoerd voordat je de boot op mag. Het vrijheidsbeeld hebben we op afstand gezien. We zijn wel bij het eiland gestopt maar zijn blijven zitten tot Ellis Island. Dat leek ons interessanter omdat het beeld op zich niet meer beklommen mag worden. Ellis Island was leuk. Een museum met daarin veel beeld en geluidsmateriaal van het begin van de vorige eeuw over de immigratie van honderdduizenden aspirant-Amerikanen uit alle windstreken. Je kunt er een stukje genealogie doen door de database te raadplegen of je familienaam ook voorkomt in de boeken. Onverbloemd wordt uitgelegd welke keuringen de mensen moesten ondergaan en hoe de eisen werden aangescherpt als de politiek er om vroeg. Er wordt verhaald over hartverscheurende taferelen als gezinnen werden gesplitst omdat zieken de toegang werd geweigerd. Dus ouders wel en sommige kinderen niet of andersom. In het museum veel spullen te zien die mensen (vroegere immigranten) hadden gedoneerd om te laten zien hoe ze het land waren binnengekomen. Mooi museum dus.

Manhattan gezien vanaf Ellis Island

Rond 17.30 weer terug op het land. Daarna naar Little Italy voor diner. Little Italy wordt steeds "littler" omdat het wordt overlopen door Chinatown. We belanden op Mulberrystreet waar achter elkaar de ene na de andere ex-italiaan ons probeert te paaien voor zijn of haar restaurant. Het straalt wel gezelligheid uit zo met de sierverlichting aan boven de straat. Uiteindelijk belanden we bij Buona Notte op Mulberry. Gezellig en goed. Het eten was prima. De eigenaar probeert mij nog een beetje te paaien met praatjes over voetbal en AC Milan, Van Basten en Rijkaard. Hij heeft er duidelijk de ballen verstand van maar wil graag zijn lijmpraatje ophangen om de klanten te plezieren. Van mij mag hij. Als dank voor het aanhoren krijgen we gratis een paar likeurtjes na de maaltijd.

Met de subway terug. Naast het hotel bier en water gekocht bij de 7/11. Ik tuin daarbij in een taalgrapje met de schoenpoetser die met mij een weddenschap aangaat over waar mijn schoenen zijn. Ik begrijp eruit dat hij weet waar de schoenen zijn gekocht. Maar dat heeft hij niet gezegd en dus wint hij $10. De schoenen zijn natuurlijk gewoon aan mijn voeten en waar ze vandaan komen (Leiden) heeft hij uiteraard geen benul van. We hebben in ieder geval gelachen met Mirthe als getuige. Tjerk was al vooruit naar binnen gegaan en heeft dus de pret gemist. Op de hotelkamer meen ik dat mijn bril zoek is. Ga dus buiten ook nog even zoeken rond de bank in de middenbaan van Broadway waar we even gezeten hebben om uit te puffen in de avondwarmte. Niets gevonden uiteraard want de bril bleek later op mijn fototas te liggen in de hotelkamer, maar ik werd wel ongewild getuige van wat straatgeweld tussen een taxichauffeur en een automobilist die naast hem bij de stopstreep stopte en begon te schelden spugen en met dingen te gooien naar de taxi. De passagiere was ineens heel snel uit de taxi terwijl ze wat dollars op de bank gooide en benen maakte. Ikzelf heb me veiligheidshalve ook maar even verwijderd; je weet maar nooit tenslotte. Niets gebeurd maar toch even een hint van de verhalen over de gewelddadige stad die New York moet zijn. Overigens hoor je wel de hele dag wel ergens sirenes. Meestal is dat trouwens brandweer waarvan er opvallend veel nieuwe wagens rondrijden na de verliezen van 9/11/01 waarbij ongeveer 50 verschillende wagens onder het puin kwamen.

Dag 5. Donderdag 8 mei.

Pakken van DeNiro uit Casino

Donker, licht regenachtig weer. Na het ontbijt gaan we naar Queens met de subway om het American Museum of the Moving Image te bezoeken. Queens is een eind rijden en ziet er heel anders uit dan het dynamische Manhattan met al zijn wolkenkrabbers. Veel laagbouw en waar wij uitstappen weinig mensen op straat. Het had bij wijze van spreken ook ergens in de provincie kunnen zijn. We zijn te vroeg om direct het museum in te kunnen dus lopen we wat rond in de wijk.

Er gebeurt hier vrij veel op filmgebied, op de hoek staan de Universal studio's waar naar verluidt de Cosby-shows, Seinfeld en 3rdRock from the Sun zijn opgenomen. In de wachttijd nog even in de winkel van de Salvation Army een boekje gevonden over Leningrad compleet met voorwoord van Leonid Brezhnev dus alweer aardig uit de tijd. En dat voor $1.99. Het is verder een rotzooiwinkel waar tweedehands junk wordt verkocht ten bate van het Leger des Heils. Maar na een kopje decaf in de koffiehoek van het museum kunnen we de bezichtiging rond half een beginnen. Drie verdiepingen vol met filmaandenken. Vanaf de eerste camera's tot aan de special effects van Blade Runner. Maar ook heel veel foto's en geluidsfragmenten van acteurs, kleding die Robert de Niro gebruikte in zijn films zoals Casino en zo. Erg leuk om te zien. Voordat we de subway weer ingingen een hotdog (ik een Italian sausage) genuttigd bij wijze van lunch op zijn Amerikaans.

Volgende stop was de Brooklyn Heights. Een woonplaats aan de overkant van Manhattan voor Nederlandse handelaren sinds 1646. Zij noemden het Breuckelen en dat werd dus Brooklyn. Het doet erg oud en soms Hollands aan. Na de blik op East River, Brooklyn Bridge en Manhattan gaan we via de wandelroute uit het boekje weer de stad in. Onderweg vrij veel oude trap en klokgeveltjes te zien. In het echte centrum is het weer gewoon Amerikaans, veel winkels, Starbucks en als klap op de vuurpijl een grote Barnes en Nobles-boekenzaak. Daar zitten mensen de boeken en tijdschriften gewoon te lezen alsof ze in de bibliotheek zijn. Zelfs in het restaurantje. Tjerk en Mirthe kopen daar wat lectuur (Mirthe: kocht Forests of the Vampires: Slavic Myth en The Age of Stonehenge), na enig trekken en duwen kunnen we weer verder. Er was nog veel meer te zien en te bladeren maar dat heeft geen prioriteit dus verder met de karavaan.

Mooi straatje

Uiteindelijk weer terug naar het hotel om even te relaxen en de shuttlebus te bestellen voor morgenmiddag. Daarna naar de Thai voor noodles en porkchops. Het is laat warm in de straat. We lopen nog even naar de overkant naar het NortonSymphonypalace wat een theater blijkt te zijn volgens de opgehangen programma's. Grappig incident: als wij staan te kijken naar het programma dat aan het ruit hangt, staat achter ons een man te springen om langs ons te kijken. Uiteindelijk roept hij: I cannot jump high enough of iets dergelijks. Vervolgens vraag ik of ik hem moet tillen. Hij weigert. Tenslotte zeg ik dan maar: Hey man, grow up. Iedereen lacht. Dat is internationale humor dus. Als we weer op de kamer zijn, is er voor het hotel commotie. Kennelijk heeft iemand een vals alarm naar de brandweer gestuurd want er staan ineens vier brandweerwagen voor het hotel met loeiende sirenes. Na een poosje gaan ze onverrichterzake weer weg. Jammer, ik had nog wel een stevige actie willen zien (bijvoorkeur bij een ander pand dan). Bij surprise nog naar -voor ons- nieuwe aflevering van ER gekeken waarin Mark Green niet meer meedoet en Romano een operatie aan zijn arm ondergaat. Geinig.

Dag 6 en 7. Vrijdag 9 mei en Zaterdag 10 mei

De laatste dag in New York. Eerst koffers pakken en opbergen in de "bagage-depot" bij de receptie. En dan naar de diner voor ontbijt met Western Egg (een soort boerenomelet) en Cinnamon toast (groot formaat wentelteefjes). Na de maaltijd naar Greenwich Village om dat wandelend wat verder uit te diepen.

Uitzicht op Broadway vanaf het hotel

Leuke wijk met kleine straatjes en veel groen. In Bleecker Street in een muziekwinkel CD's gekocht uit de oude tijd. Dus Steve Howe toen hij nog in Tomorrow speelde voordat hij naar Yes ging. En The Move met de CD waar de Firebrigade op staat. (Mirthe: kocht the Misfits' Static Age en discs van Lemonheads and L7, beide live in Europe 1992). Daarna gezocht naar de gevel die op de hoes van de Led Zeppelinplaat Physical Graffiti staat en die volgens Tjerk's Lonely Planet in West 4th street moet staan. We fotograferen wel een paar gelijksoortige gevels maar uiteindelijk toch niet de goede blijkt thuis. Wandelend gaan we terug richting hotel. Onderweg op Park Avenue drinken we koffie bij Starbucks. Daarna doorgestoken naar Broadway via Madison Square Garden - een klein parkje met veel eekhoorntjes - langs het Flatiron building. Nog even binnen gekeken bij een spelletjeswinkel. Veel en behoorlijk goedkoop.

Toen het regenen leek door te zetten gingen we maar weer eens Macy's binnen. Nog eens verbaasd rondgekeken en niet begrijpend dat de winkel zo een roem heeft. Volgens ons gevoel zien we iets over het hoofd. Maar goed, dan maar terug richting hotel. Daar eerst nog wat geld gehaald en gelunched bij de Mac. Rond 17.40 komt de shuttlebus voor vliegveld Newark (uitgesproken als "nwork" of zo iets). We vinden het eigenlijk wel vroeg om nu te vertrekken maar dan blijkt dat de chauffeur nog drie vrachtjes moet oppikken in Manhattan waaronder één bij Trumpplace vlak bij de Hudsonriver, één bij Marriot Hotel, één bij een kleiner hotel op 72nd street. En dat in de vrijdagmiddagspits. We moeten door de Lincolntunnel en daar blijkt wat een spits op vrijdagmiddag betekent als er bovendien nog een rijbaan is afgezet. Eenmaal door de tunnel en langs New Jersey-turnpike gaat het sneller. De NJ-turnpike is ook bezongen door Simon en Garfunkel en figureerde in de Godfatherfilm waarin bij de tolbooth de oudste zoon Sonny wordt neergemaaid. Met maximale snelheid worden we uiteindelijk voor de juiste gate afgezet. Ik vergeet bijna mijn fototas in de bus maar net op tijd weer bij de pinken en teruggepakt.

Metro-uitgang bij het hotel

Na het inchecken naar de gate 63. De securitycheck is veel grondiger dan op Schiphol, zelfs de kisten en bergschoenen moeten uit tot groot vermaak van de controleurs. Nog even koffie gedronken bij de gate en geld gedoneerd aan de liefdadigheidsbox in de hal. Het vliegtuig vertrekt op vrijdag om 21.40 en landde om 10.15 op zaterdag. Tijdens de vlucht gekeken naar films en een lichte avondmaaltijd en een ontbijt genuttigd.

We slapen ondanks de vermoeiende dag niet veel en slecht. Het licht gaat wel uit in de cabine maar toch wil de slaap niet doorzetten. Komt ook door gebrek aan ruimte denk ik. We krijgen wel in het begin van de vlucht nog de mogelijkheid een stoel achteraan te nemen die wat meer ruimte zou bieden maar dan worden we opgesplitst en dat willen we niet.

Op Schiphol is het een klerezooi doordat verschillende vluchten met veel mensen tegelijk door de bagageafhandeling moeten en dan met zijn allen naar het ene poortje "niets aan te geven" van de douane moeten. Duidelijk slechter dan Newark waar een stuk of twintig hokjes op een rij staan voor dit soort afhandeling. Uiteindelijk met de trein naar Leiden. Onderweg is het verschil met New York goed te zien, alles groen en vlak en doodrustig. In Leiden nemen we afscheid van Tjerk en gaan verder met de bus naar Hazerswoude.