Zaterdag om half 3 de trein naar Schiphol genomen. De route door security verloopt soepeltjes, alleen mijn metalen tandenstokers bleken verdacht over te komen in de scan en moeten nagekeken. Daarna een deel van de groep gevonden en het rondhangen kan beginnen. We hebben vertraging van een half uurtje en kunnen om 17:39 boarden. De films Past Lives en South of Heaven gekeken. Verder wat geprobeerd te slapen en een high score op de in-flight trivia game behaald. Woohoo!
Zaterdag is het dan eindelijk zo ver, 15 dagen naar Japan, een reis verzorgd door Djoser. We vliegen gelukkig niet al te vroeg, 11:35 als het goed is, dus om 7:45 trein naar Schiphol gepakt. Al online ingecheckt, op de luchthaven via self-service koffer afgegeven. Door naar security. Niet heel druk gelukkig, toch even wachten op mijn tas, die nog even nagekeken wordt. Niets aan de hand, we mogen door. Nog een bakkie gedronken, wachten. Bij de gate herkennen we wat mensen van de groepsreis, een deel had foto's gedeeld in de groepsapp. En we stellen ons voor aan Angelique, de reisleider.
Als ik op deze site een Giphy koppeling had, kon hier dat bekende Home Alone gifje. Na oa mijn jubileum van vorig jaar is het toch een beetje gaan kriebelen. En dan is nu de kogel door de kerk, ik heb een andere baan! In de afrondende fase van het traject met mijn carrièrecoach, contact opgenomen met 1 van de vele recruiters die inmiddels in mijn LinkedIn inbox woonden en dat was een erg vruchtbaar gesprek, ik had direct een aantal opties.
Hoera, na 2 jaar uitstel door Corona konden we nu eindelijk op weg voor onze geplande reis naar Finland & Zweden. Donderdagochtend opgehaald, via Duitsland (Bremen, Hamburg) naar Lübeck waar de boot naar Helsinki vertrekt. Gelukkig geen enorme file bij die beruchte steden. Eenmaal met de auto in de rij voor de kassa krijgen we een kleine hartverzakking. Onze ticket blijkt voor gisteravond te zijn! Eek! De vertrektijd van 2:30 zorgt voor verwarring. We kunnen gelukkig voor de helft van de prijs een no show ticket kopen en alsnog aan boord. Even vreesden we weer omkeer te kunnen maken. Jammer van 't geld, maar helaas. De oorspronkelijke ticket was voor corona gekocht en mentaal dus al lang afgeschreven.
En toen hadden we ineens een pandemie, namelijk het coronavirus (SARS-CoV-2). Eind januari hoorden we dat dit in China de samenleving behoorlijk tot halt deed komen. Op 27 februari de eerste zieke in Nederland (in Tilburg), kort daarna mensen met mondkapjes in De Tuinen gespot, 3 maart melding van zieken in de regio (Alphen a/d Rijn). Buiten China zijn Iran en Italië hard getroffen. En inmiddels loopt de teller wereldwijd gestaag op.
Op kantoor nu speculatie of en wanneer we binnenkort allemaal gaan thuiswerken. Of misschien zelfs in quarantaine moeten. Nou ja, we zien wel. Ben wel benieuwd hoe het zal gaan met de grotere evenementen, ik heb wat kaartjes op de plank liggen (Monkey3, Gojira) en zou begin april Tjerk gaan aanmoedigen bij de marathon van Rotterdam. Maar het idee van die superduperdrukke metro's tijdens zo'n evenement.. Brrr.. Ondertussen regelmatig handen wassen, in je mouw hoesten en geen handen schudden. Sterkte!
We beginnen het jaar op de juiste voet. Gisteravond naar een uitverkocht 013 (3000 mensen!) voor het concert van Amorphis en Dimmu Borgir. Ik had wel een stukje willen zien van opener Wolves in the Throne Room, maar ze waren helaas net klaar toen wij de zaal inkwamen. Volgende keer beter. We kwamen voor Amorphis, dus via de gang een flink stuk door gelopen en een mooie plek kunnen claimen. En wat een feestje, lekker veel oudjes (Black Winter Day!) en maar liefst 4 nummers van het meest recente (geweldige) album Queen of Time. Niets meer aan doen!
Zo, hier was ik aan toe.. vakantie! Met de trein van 12:15 naar Schiphol, ruim op tijd, maar je weet nooit. Bij het afgeven van de bagage een plek bij de nooduitgang gekregen, met meer beenruimte, fijn. Snel door security. Bizar snel. Bij de gate iemand van een andere groepsreis getroffen en staan kletsen. Er blijken minstens 4 groepen aan boord te zijn. Na een gatewisseling de Sawadee groep gespot en aangesloten. We doen een voorstelrondje, maar ik vrees dat ik het merendeel van de namen vrij snel alweer vergeten ben. Komt vast goed.
Ik wilde ze al zo lang zien, Fields Of The Nephilim.. Eén keer gebeurde het bijna, helemaal in winters Helsinki. Maar het concert werd uitgesteld. Het werd alsnog een leuk snoepreisje, maar uiteindelijk had ik ze nog niet live gezien. Nu dan eindelijk, in de uitverkochte Cacaofabriek!
Fields Of The Nephilim geldt als één van de grondleggers van de gothic rock, samen met bands als Sisters Of Mercy en The Mission. [..] Optredens blijven zeer zeldzaam. En dat is dan ook de reden waarom we zo ontzettend blij en trots zijn dat de band nu voor een exclusieve West Europa clubshow naar de Cacaofabriek komt!
Vannacht slecht geslapen, het is warm op de kamer en het tijdverschil speelt me toch parten. Vandaag bezoeken we hoofdstad Reykjavik. Het is bewolkt maar droog. In de winter was het hier nog spekglad en dus moeilijk navigeren, maar we hebben nu een flink stuk door de stad gewandeld.
Daar zijn we dan, veilig geland in IJsland. Hebben een goeie vlucht gehad, zaten bij de nooduitgang dus lekker veel beenruimte. Bij het naderen van de luchthaven van Keflavik zie je, in de winter althans, waarom het eiland IJsland is genoemd, het is hier wit! Je ziet vanuit de lucht de sneeuw en het grijze water, enkel onderbroken door de doorgaans wel begaanbare ringweg. Hier en daar een huisje en bij een clustertje huizen een kerkje ernaast. Iets verder in het landingsproces onderbroken door de agglomeratie van Keflavik, met in de verte Reykjavik. Het eiland is ongeveer 3x zo groot als Nederland, maar heeft evenveel inwoners als de stad Utrecht. Overigens werd het pas bevolkt toen de Noren hier rond 870 kwamen.
Nog een overstap in São Paulo en we vliegen het laatste stukje naar Santiago. Bleek alsnog een vlucht van 4 uur en dus toch nog een aardig stuk. Wel erg gaaf om eindelijk de Andes te zien!
![Met papa](http://farm5.static.flickr.com/4049/4414361835_81a41bd616_m.jpg" width="240" height="180)
So I knew now anyway. As you might understand, I didn't get much work done the rest of the day. My brother finally called around 3 that they were now the proud parents of a beautiful baby girl! But, even though I live very near to the hospital, only the grandparents were allowed to visit straight away. The rest of us had to wait untill visiting time starts at 7. Which seemed like forever, but she was well worth the wait. She's gorgeous! Welcome to the family, little Nora!
Just made an offer on this house. Still can't quite believe it. Apparently I'm third on the list. They'll let me know on monday. Fingers crossed.