Was even een puzzel hoe we er zouden komen, het Amsterdamse Bos. Normaliter heeft de trein de voorkeur, maar nu zaten we iets te ver van het station. Om na een concert nou 45 minuten te gaan lopen door een regenachtig bos op een zondagavond.. Een OV fiets had ook gekund, maar ik zag online dat de voorraad behoorlijk beperkt was. Gelukkig was de auto ook een optie. Ook wel eens lekker, na al dat gedoe om station Bijlmer Arena de laatste keren.
Terwijl in Ziggo Dome het mij onbekende Big Time Rush een flinke publiekstrekker lijkt te zijn, reis ik (met heel ander en nogal herkenbaar volk) af naar de AFAS Live voor het optreden van Judas Priest. Heel veel bandshirts (in tegenspraak met De Regel, maar vooruit, het heeft ook wel wat) en opvallend veel jongeren. Leuk om te zien, want af en toe wordt hier en daar toch de suggestie gewekt dat metal op zijn laatste benen staat.
Judas Priest dus. Dit jaar 50 jaar geleden met vrienden Black Sabbath het Genre leven gegeven, vertelt zanger Rob Halford vol trots halverwege het optreden in een fijne speech over wij als metal gemeenschap. Ach ja, als iemand hiermee weg kan komen, is hij het toch wel.
Doorgaans ben ik niet zo van de stadion optredens, maar voor sommige bands moet je een uitzondering maken. Dus ondanks enige chaos op het spoornet gisteravond naar het idioot grote (en volle) Amsterdam Arena afgereisd voor het optreden van AC/DC. Ik zou ze ooit gaan zien, maar dat was tijdens mijn eindexamen week en toen vonden mijn ouders het niet zo'n goed idee. Later is het er om allerhande redenen niet meer van gekomen. Tot nu dus, toen een vriendin na een relatiebreuk vroeg of ik meewilde. Tuurlijk, leuk!
Voorprogramma The Pretty Reckless hoeven we niet zoveel over te zeggen, denk ik. Iets met een actrice die nu zangeres wilde worden. Lekker doen. AC/DC zelf dan. Ze maken al jaren dezelfde plaat, maar wat een oeuvre toch! En er kwam voldoende voorbij gelukkig, ik miste eigenlijk alleen It's A Long Way To The Top. Aangevuld met allerhande klassiek vermaak, met de bel die naar beneden kwam zakken, de kanonnen, de (te) lange gitaarsolo van Angus en vuurwerk aan het eind.
Nog één concertje dan, deze maand was wel een goeie wat dat betreft. Zondag naar Masters of Reality in TivoliVredenburg. Ik heb al de nodige bands met connecties met de Palm Desert Scene live gezien, maar deze stond nog op De Lijst. In de behoorlijk volle Ronda was het dan zo ver. Ik begreep dat ze oorspronkelijk in de kleinere Pandora zouden staan, maar vanwege grote interesse naar de grotere zaal zijn verplaatst.
Vrijdagavond even geen gitaren, maar toch muziek, namelijk tijd voor het tweede verjaardagsuitje naar het concertgebouw. Het Concertgebouworkest verheugt zich op de terugkeer van veteraan Semyon Bychkov, ditmaal met werken van Dvořák, Sjostakovitsj en Rachmaninoff. Troefkaart: violist Vilde Frang.
Zij was erg uiteraard goed, maar we waren eigenlijk vooral gefascineerd door dirigent Semyon Bychkov (He currently holds the position of chief conductor and artistic director of the Czech Philharmonic.
). Erg leuk om deze keer achter het orkest te zitten en zo de interactie te observeren.
Gisteravond afgereisd naar Utrecht voor het optreden van shoegaze/post-rockband Long Distance Calling, in De Helling (geen onderdeel van Tivoli meer blijkbaar). Het bijzonder puike album Avoid the Light is 15 jaar oud, dus daar werd tot mijn blijdschap flink veel van gespeeld.
Voorprogramma Leech was er niet bij vanavond, die hadden een auto-ongeluk gehad, gelukkig was iedereen ongedeerd. Sneu voor de heren, maar een voordeel voor ons, LDC begon al om 8u en heeft tot kwart voor 10 doorgespeeld. Op de terugreis nog even gekeken voor de Aurora, waar de mooiste beelden van verschijnen, maar helaas. Toch een zeer fijne avond al met al. Zie review iopages.nl voor een review.
Code geel trotserend, ging ik gisteren na een werkdag vol met meetings in Amsterdam door naar Rotterdam voor het optreden van Dool. Pas hun 2e optreden (na het festival Roadburn) sinds het verschijnen van de nieuwe plaat, The Shape of Fluidity. Terecht trots op het nieuwe werk en dan ook nog in eigen stad, spelen ze een loei strak optreden in Annabel, wat zelfs bestand is tegen de onderbreking wegens technische problemen tijdens het laatste nummer Hermagorgon, wat vervolgens voor een 2e keer wordt ingezet.
Woohoo, vanochtend tickets gekocht voor All Them Witches. Wilde deze band uit Nashville al langer zien, maar vorige keer was een vanwege Corona eerder uitgesteld optreden en dus al compleet uitverkocht. Nu dus eindelijk mijn kans, ze spelen in juni in Amsterdamse Bos in Amstelveen. Kan mooi volstaan als verjaardagscadeau voor Broer, ook fan en jarig in mei.
Het jaar is net begonnen, maar qua muziek gaat het de goeie kant op. Naast het eerder genoemde optreden voor Masters of Reality, heb ik inmiddels ook kaartjes voor concerten van Long Distance Calling, ons eigen Dool en -hou me tegen- Judas Priest!
De meeste van de klassiekers uit het genre (Black Sabbath, Maiden, Motorhead, etc) heb ik reeds lang afgetikt, maar bij Priest kwam het er steeds maar niet van. Vermoedelijk nu al iets voorbij hun prime, maar ik heb nog steeds hoge verwachtingen. Hoog tijd om Painkiller maar weer eens aan te zwengelen, IMHO toch hun beste werkje.
Bij het kerstdiner hadden we het over aanstaande concerten, eentje op de planning speelt zich af in het Concertgebouw. Waarop ik aangaf daar nog nooit voor een optreden te zijn geweest. Leuk om te geven, leuk om te krijgen, dus in overleg met Schoonzus besloten dat we elkaar voor onze respectievelijke verjaardagen dit jaar een bezoekje naar deze prachtige locatie cadeau doen.
Vanmiddag naar een matineevoorstelling van de De Avond van de Filmmuziek geweest. Had dit uitje eerder dit jaar aan Broer cadeau gedaan voor zijn verjaardag. Met de trein naar een behoorlijk vol Ziggo Dome afgereisd en geluisterd naar de muziek uit allerhande films en host was Dominic Seldis.
Het Grammy Award winnende Metropole Orkest speelt de mooiste muzikale composities die speciaal voor film zijn geschreven. Uit klassiekers als Dances with Wolves, Indiana Jones en The Shawshank Redemption, maar ook muziek uit meer recente hits zoals Avatar, Interstellar en Pirates of the Caribbean. Samen met grote filmcomponisten en muzikale gasten vieren we de allermooiste filmmuziek van grootheden als John Williams, James Horner en Hans Zimmer.
Gisteren de regen (eindelijk!) en code geel getrotseerd en bij Broer aangeschoven voor de avondmaaltijd, toen Nora in panisch enthousiasme de trap af kwam rennen, de tour van Taylor Swift was zojuist aangekondigd!! 5 en 6 juli 2024 treedt ze op in de Johan Cruijff Arena. Snel in De Wachtrij, met 3 laptops voor meer kans. De prijzen voor de tickets waren nog niet bekend, maar de plek in de wachtrij ging langzaamaan steeds ietsje verder.
Gisteravond naar TivoliVredenburg afgereisd voor een optreden Russian Circles, cadeau voor mam vorig jaar. Verwachtingen waren hoog gespannen, ik zag ze eerder in Patronaat, dat was zeer memorabel, altijd spannend of ze dat niveau weer kunnen halen. Ik heb er wel de nodige kilometers voor afgelegd iig. 's Ochtends eerst heen en weer naar Amsterdam voor werk, thuis in Leiden snel wat eten, door naar Utrecht, totaal bijna 3 uur in de trein.
Gisteravond naar het optreden van Katatonia en Sólstafir in Patronaat in Haarlem. De kaartjes, voor het laatste concert wat ivm Corona was uitgesteld, konden eindelijk uit het mapje Naslag in mijn mailbox gevist worden. Wat een fijne package! Ik vond het geluid bij Sólstafir wel wat beter afgesteld dan bij de hoofdact en ook de lichtshow van Katatonia kon me niet zo bekoren. Omdat we behoorlijk vooraan stonden, waren de lampen erg aanwezig, vooral die met wit licht. Maar verder een topavond, die het wachten meer dan waard was. Ik vraag me wel af wat er in Haarlem in het water zat, ik heb beide frontmannen niet eerder zo spraakzaam gezien!
Vorige week mail ontvangen van TivoliVredenburg dat het concert van de Deathstars is afgelast. Ik had de kaartjes hiervoor al in 2019 gekocht, het is door Corona een aantal keer uitgesteld, maar 16 februari zou het dan toch plaatsvinden.. Maar helaas.