Het werk zit er op en we gaan ons eigen weg. Een deel van het team vliegt zondag weer terug en gaat nog een paar dagen naar één van de vele eilanden. Een aantal mensen plakken daar nog een week vakantie achteraan en er gaat zelfs iemand alleen naar een stilte retraite. Hoe stoer is dat!

Ik ga echter vrijdag weer terug, ik vlieg met mijn mede projectmanager Simon terug naar Schiphol. Dat geeft ons dus donderdag de kans op één laatste excursie. Heb in mijn Lonely Planet van de kringloop gekeken en online wat gezocht, uiteindelijk gekozen voor Ayutthaya.

De stad Ayutthaya, gesticht rond 1350 als hoofdstad van het Koninkrijk Ayutthaya door de Siamese koning U Thong, werd over een periode van ca. 400 jaar door 33 koningen opgebouwd. In 1767 werd de stad door het Birmese leger verwoest.

Bekend van vele foto's, oa die van het Buddha hoofd wat vergroeid is met een boom, leuk om allemaal eens in het echt te zien. En ook prettig om de drukte van Bangkok nog even te ontvluchten. Aanvankelijk was het plan met de trein te gaan, maar dat betekende een metrorit van een uur om bij 't treinstation te komen en dan nog bijna 2 uur daadwerkelijk met de trein. Bovendien moet je dan nog van 't station bij de monumenten komen.

Dus na enig puzzelen gekozen voor een privé chauffeur, erg decadent maar achteraf zeer prettig! Met z'n tweeën zijn we 2800 baht kwijt. Hij rijdt ons langs de verschillende sites, zoals het keizerlijk paleis (waar onze korte broek niet fatsoenlijk genoeg blijkt en we een soort housebroek en wikkelrok kopen, waar we vervolgens de hele dag mensen in zien lopen, goeie business!), de grote boeddha en de slapende boeddha. En natuurlijk de imposante ruïnes van Ayutthaya.

We hebben de gelegenheid om overal rustig rond te kijken en op eigen tempo (alsnog bezweet) weer in de koelte van de auto te stappen. Onze chauffeur spreekt gelukkig ook best redelijk Engels, bij vertelt over het eten van zijn vrouw die zoveel pepers gebruikt, dat hij af en toe wel eens naar de Mac vlucht. Haha! Hij adviseert ons over een goeie lunchplek. Vast voor een kickback fee, maar die is hem gegund, het eten is heerlijk en het personeel is erg vriendelijk.

Terwijl we binnen zitten komt er nog zo'n typische tropische bui voorbij, net als we klaar zijn is het weer droog. Top. Daarna is het wel tijd om weer terug te gaan naar Bangkok. Het waren lange dagen en nog even chillen & rustig inpakken klinkt goed. Nog eenmaal naar de Ice Man voor een maaltje (ik zal hem missen), een laatste keer zwemmen met dat prachtige uitzicht en we zetten er een punt achter.

Vrijdag

We vliegen om 12:30, een alert van KLM geeft een half uur vertraging aan. Rustig aan dus. De Grab taxi is al besteld en komt keurig op rijd om 8:45. Jammer overigens dat arbeid bij ons zoveel duurder is, waardoor Grab geen optie is, wat is dat praktisch zeg! Vervolgens het klassieke rondje bagage inchecken, security, paspoortcontrole, snaaien, souvenirs kijken, plassen, wachten en nog eens wachten. En dan zitten, 11 uur en 50 minuten lang. Af en toe rondje door 't gangpad, langs 't toilet, snaai halen bij de pantry. Film over Blackberry gekeken, aanrader, en nog wat -helaas matige- scifi, Simulant en Reminiscence.

Zaterdag

En dan ben ik weer thuis. Ineens is het herfst. Winterjas aan, zal ook deze week mijn handschoenen weer eens uit de zomerstalling halen. De vlucht gister ging prima. Het blijft altijd saai, vooral die laatste uren. Maar goed. Wel word ik voor het eerst in mijn leven uit de rij gehaald bij de 'niets aan te geven' poortjes. "Waar ging de reis heen?" "Thailand." "Mag ik dan uw bagage even scannen?" Tuurlijk. Aardige man, hij wilde ook nog wel eens die kant op.

Gelukkig had ik zulks in Thailand niet, de film Bangkok Hilton heeft ooit veel indruk gemaakt! Had na het landen al in de NS app gezien dat er wat problemen waren op mijn route, maar dat viel uiteindelijk mee. Met een half uurtje was ik weer thuis. Nu weer wennen aan de tijdzone. En wassen en boodschappen. Pff. En terugkijken op een prachtige reis natuurlijk, wat een verwennerij!

Foto's bekijken op Flickr