Dinsdagochtend gaat de koffer in de bus, die van mij althans, Sonja hoopt die van haar woensdag in Kyoto te treffen. We reizen met enkel handbagage naar 't klooster. Eerst met de tram naar Shin-Osaka, daar de trein en vervolgens de kabelbaan en vervolgens nog een bus om aan te komen in Koyasan, hoofdkwartier van het Shingon-boeddhisme, een belangrijke school binnen het Japanse boeddhisme. We wandelen naar het klooster waar we vannacht zullen verblijven. Worden verwelkomd met een kopje Japanse thee (ik ben nog niet gewend aan de spinaziesmaak) en kunnen onze spullen op de kamer leggen. Ik vreesde slapen op een dun matje, maar er ligt een matras op de grond. Gelukkig.

We hebben hier een vrije middag en gaan in groepjes op pad, ook om de belasting voor de restaurants te verkleinen. We lopen eerst naar de Okunoin begraafplaats, dit is Japans grootste begraafplaats, met maar liefst 200.000 grafstenen. Veel aanhangers van de Shingon stroming wilden na hun dood namelijk dichtbij hun spirituele leider Kobo Daishi begraven worden. Erg mooi, maar het blijkt een lange wandeling. Op zo'n driekwart besluiten we te keren en wat boodschappen te doen.

Tot mijn grote blijdschap hebben ze hier appels! Heb tot nu toe helaas erg weinig fruit gezien in Japan, dus deze gaat in mijn mandje. Daarna de prachtige nabijgelegen tempels bekeken. Hier draait het allemaal om Kōbō Daishi (弘法大師, "The Grand Master who Propagated the Dharma"), was a Japanese Buddhist monk, calligrapher, and poet who founded the esoteric Shingon school of Buddhism.

Terug naar 't klooster, want we krijgen vroeg te eten, om half 6. We hebben eerst nog tijd om gebruik te maken van de onsen, de badgelegenheid. Eerst reinigen in het voorportaal en dan in het heerlijke warme water bijkomen van de lange reisdag. En dan is het tijd om te gaan eten, best een beetje spannend. We eten zittend op de grond, op een laag tafeltje. De vegan maaltijd staat al klaar, een verzameling kleine bakjes met allerhande hapjes. Niet allemaal mijn ding, maar het geef wel een totaal andere kijk op het Japanse eten zoals we dat in Nederland kennen.

Daarna een vrije avond. Er zou een wandeling met een monnik zijn, maar die gaat helaas niet door. We gaan nog even kijken bij de tempels, nu mooi verlicht. Zitten nog een tijdje met een klein deel vd groep buiten te kletsen, de rust hier is erg prettig na de hectiek van de afgelopen dagen. Om 21u gaat het hek dicht en de monniken slapen, dus dan moeten we rustig zijn. Nog tijdje op de kamer op de WiFi gezeten (hoera voor de monniken!) en wat gegeten. De maaltijd was niet echt voldoende, we hadden gelukkig voorraden ingeslagen.

Woensdag

Best aardig geslapen, helaas gaat de wekker al om 6u. Om 6:20 mogen we aansluiten om bij de monniken het ochtendgebed (ceremonie?) bij te wonen. Best indrukwekkend. We worden allen verwacht om te buigen bij de kooltjesbrander en daar wat wierook in te plaatsen. Ook krijgen we een printje van de tekst om desgewenst mee te kunnen chanten. Direct erna, om 7:30, krijgen we ontbijt. Dit is mij echter iets te vroeg en te veel gefermenteerd. Gelukkig zit er een bakje yoghurt bij en heb ik nog een appel op mijn kamer. Daar moeten we het maar even mee doen, straks maar op zoek naar wat aanvullends. Na afloop nog een rondje gewandeld door 't dorp, in afwachting van het vertrek naar Kyoto.

Om 10u dezelfde route terug naar Shin-Osaka, dus bus, kabelbaan, trein en metro om vervolgens de trein naar Kyoto te pakken. Inchecken bij het hotel. Het is hier weer bloedheet, we waren net iets afgekoeld in de bergen, dus dat is weer even wennen. En, goed nieuws, de ontbrekende koffers zijn bezorgd! Woohoo!

In de middag een bezoek aan de Nishiki markt met alle mooi gepresenteerde waren. Vervolgens wandelen we naar oostelijk deel van de stad, hier zijn veel restaurants en ook de nodige tempels te bekijken. Uiteraard. Na de avondmaaltijd in dit deel van de stad, terug naar het hotel en redelijk op tijd slapen, het was wel erg vroeg vanochtend.

Foto's bekijken op Flickr