Wat een decadentie, mijn derde stedentrip in 1 jaar! Denk niet dat dat er volgend jaar in zit. Maar ik heb nu nog vrij, dus het kan. Ik ben redelijk recent nog in Frankrijk geweest, maar Parijs is al weer even geleden en dat was altijd in de zomer. Reisgenoot M is er zelfs nog nooit geweest. Dus kunnen we mooi een midweek met de Thalys op pad. Ben benieuwd hoe de hoofdstad er in december uitziet!

Dinsdag eerst met de trein naar Amsterdam. Blijkt helaas een rampdag op het spoor, door allerlei storingen en hinder. We zijn ruim op tijd op Leiden CS, maar bij aankomst is alles of vertraagd of uitgevallen. We twijfelen tussen de reeds 40 min vertraagde trein naar Amsterdam, of toch die naar Rotterdam aan de overkant. We staan een tijdje in die laatste, maar die blijkt ook niet te gaan en net als we een taxi willen proberen (we hebben nog zo'n 3 kwartier) horen we de fluit van die naar Amsterdam, waar we nog net in kunnen springen. Opluchting als we eindelijk gaan rijden.

Echter, op Haarlem staan we weer stil, er is geen machinist. Eek! Aan de overkant staat een sprinter naar Amsterdam, doen? We doen het. De Thalys vertrekt :15 vanaf het achterste spoor (uiteraard), volgens het display komen we :08 aan op CS. Maar dan remt ie af. Rood licht. We staan stil vlak voor CS. Damn! Ik zie onze plannen in het water vallen. We komen :17 alsnog aan op CS, zien de Thalys nog staan en besluiten toch te rennen. Na wat gevloek op idioten die breeduit op de roltrap staan, komen we op het perron, waar de trein nog staat! Phew! We springen erin, horen een fluit en hij gaat. Pfff.. Wat een stress! Maar we zitten erin. Rest van de reis verloopt gelukkig voorspoedig, we komen volgens planning eind van de middag in Parijs aan.

Het weer is hier vergelijkbaar met bij ons, rond het vriespunt, met iets meer koude neerslag. We lopen van Gare du Nord naar ons hotel The Originals City, Hôtel Paix République. Blijkt prima hotel in Le Marais, een leuke buurt en dicht bij een metrostation. Kamer is klein maar prima, personeel is vriendelijk. De muren zijn niet al te dik, merken we helaas 's nachts. Een telefoontje naar de receptie maakt gelukkig een eind aan de overlast.

Het is inmiddels donker, we wandelen naar Montmartre en beklimmen de Sacré-Cœur. Uiteraard nog steeds behoorlijk toeristisch hier. Ook is er een funiculaire geplaatst op de trappen sinds ik hier voor het laatst was. Luilakken! We eten bij Les Oiseaux, een prima restaurant aan de rand van de wijk, aardig wat locals, altijd een goed teken. Helaas bezuinigen ze hier op verwarming, dus we blijven niet al te lang natafelen.

Woensdag

Ontbijten bij de buren République of Coffee met French toast, meer Amerikaans dan French, maar erg lekker. Het zou vandaag slecht weer worden, met kans op (natte) sneeuw, dus het plan was naar een museum te gaan, bijv Musée des Arts décoratifs of Musée des Arts et Métiers. Maar het blijkt toch een mooie dag te worden en we besluiten te gaan lopen, richting het westen. We komen oa langs de Porte Saint-Denis die ik me nog herinnerde van de reeks over ons Het Rampjaar 1672, onlangs op de NPO.

De poort is een triomfboog, geïnspireerd door de Romeinse Boog van Titus. Boven de poortdoorgang zijn twee bas-reliëfs van Michel Anguier te vinden, die momenten uitbeelden uit de Hollandse Oorlog. Aan de zuidzijde is de De oversteek van de Rijn (1672) en een allegorische afbeelding van de overwonnen Hollandse Republiek afgebeeld. Aan de noordzijde is het de Inname van Maastricht door Lodewijk XIV (1673) te zien.

Uiteindelijk komen we uit bij Galeries Lafayette, het grote winkelcentrum weet ons meer te boeien dan van te voren gedacht, vooral door de prachtige architectuur. Ga ook vooral helemaal naar boven, voor het dakterras met prachtig uitzicht over de stad. Na in deze buurt nog verder rond te hebben gekeken, bij oa de Joodse Synagoge (best wat beveiliging te zien hier) en de HEMA (we zijn dan ook Nederlanders) lopen we terug naar onze eigen buurt.

Vanavond is de halve finale van het WK voetbal, tussen Frankrijk en Marokko en er wordt de nodige onrust verwacht in de stad. Dus wel zo fijn om dan op loopafstand van het hotel te zijn. We halen falafel bij zeer aardige mensen van Hawa-beirut, ondertussen wordt het buiten steeds rumoeriger. Gelukkig vooral bij de Champs-Elysées, blijkt als we het nieuws bekijken op de televisie. Achteraf blijkt dat er 1 dode is gevallen en de politie een extreemrechtse aanslag heeft voorkomen. Hm.

Donderdag

Met de metro naar Invalides, eenmaal boven de grond zie je al direct die enorme koepel waar de tombe van Napoleon I staat. We lopen die kant op en kopen een combi-ticket voor Musée de l'Armée & het praalgraf. Ik heb onlangs de serie Versailles nog eens gekeken, waarin de bouw van dit deel van Parijs door Louis XIV voorbij kwam. Maar om te zien hoe gigantisch het allemaal is en dan ook nog eens met die enorme tombe die er later voor Napoleon tegenaan is geplakt, best imposant. We bekijken ook nog een deel van het legermuseum, maar dat blijkt erg uitgebreid en het is alweer even na lunchtijd.

Na een broodje bij een gezellige boulangerie (de mevrouw achter de toonbank was blij verrast met mijn poging Frans te spreken) wandelen we verder via Champs-Élysées (met blik op de Arc de Triomphe) en Place De La Concorde, langs de piramides van het Louvre, terug naar het noorden. Bij de vele ambassades achter de Champs-Élysées staan trouwens de nodige dranghekken en indrukwekkend veel zwaarbewapende mannen. Bij het overzien van Place De La Concorde staan we blijkbaar iets te lang stil en worden dringend verzocht toch echt door te lopen. De Amerikaanse ambassade blijkt daarachter te liggen. Nou vooruit dan maar.

Na een korte pauze in het hotel lopen we langs de sluizen naar brasserie Au Comptoir (die ons -terecht- werd aanbevolen). Gezellige tent, we zijn aanvankelijk wel weer de enige die zo 'vroeg' eten, de Fransen zitten nog aan de borrel. Later zijn er wat meer eters. De aardige serveerster neemt dus de tijd om even te komen kletsen, vraagt waar we vandaan komen. We praten wat over de Nederlandse taal en waar het op lijkt. Zij blijkt zelf Bretons te zijn en heeft die taal thuis en op school gesproken. Leuk! Ik vind trouwens dat de Fransen tegenwoordig echt beter zijn met Engels, ze doen iig vaker hun best. Erg prettig, mijn Frans is helaas ook niet echt van enorm niveau.

Vrijdag

De laagste dag alweer. Eind van de middag nemen we de Thalys terug, dus voor die tijd nog even goed eten. Maar eerst nemen we de metro naar het oosten, om via Coulée verte René-Dumont terug te wandelen richting centrum.

Dit een wandelpark, 4,7 km lang, dat op het Parijse deel van de Ligne de Vincennes uit de 19e eeuw is aangelegd en die op 14 december 1969 buiten gebruik is gesteld. Het park ligt in het 12e arrondissement, loopt over afwisselend viaducten, spoordijken, bruggen, gelijkvloerse ruimten, door twee tunnels en werd in 1993 geopend. [..] De ruimte bovenop is een wandelpad en beplant met bomen, struiken, bloemen en kruiden.

Ik zag op internet foto's van de route in het voorjaar als alles in bloei staat, erg stoer. Toch heeft het in december ook veel charme. Het blijkt een mooie wandelroute (vergelijkbaar met de High Line in New York), en ook wel even lekker die relatieve rust zo midden in Parijs, na de hectiek van de laatste dagen. Aan het eind gekomen lopen we via Place de la Bastille en Centre Pompidou weer terug naar Republique, ons eigen buurtje.

Na de late lunch doen we nog wat inkopen voor in de trein en halen de bagage in het hotel. Tijdens de wandeling naar Gare du Nord zien we weer de nodige fietsers, wat ons de laatste dagen behoorlijk is opgevallen. Natuurlijk nog lang niet op Nederlands niveau qua infrastructuur, maar toch zeer goed bezig! De Thalys is 5 minuten vertraagd, maar na de heenreis from hell doet ons dat niets. Vervolgens via Rotterdam terug naar Leiden. Mits de NS meewerkt, is het zeer goed te doen zo met de trein naar Parijs. Kom maar op met die hogesnelheidslijnen!

Foto's bekijken op Flickr