Vandaag gaan we naar Petra. Eindelijk! Petra was de Griekse naam van de hoofdstad van de Nabateeërs en is gelegen in het huidige Jordanië. De stad is gelegen in een kloof in de heuvels en is uit rotsen uitgehakt. Vrijwel alle gebouwen die er ooit stonden, zijn nu ruïnes. [..] De stad is slechts toegankelijk via een smal bergpad vanuit het noordwesten of vanuit het oosten door een 1,5 km lange en tot 200 m diepe rotskloof, de Siq, die op de smalste plaats slechts 2 m breed is.

We doen eerst met de hele groep gezamenlijk de basiswandeling door de Siq naar Al Khazneh (De Schatkamer). Dit gebouw is een graftempel gebouwd in 85 v.Chr. en 84 v.Chr., waarschijnlijk in opdracht van koning Aretas III van de Nabateeërs. De voorgevel, uitgevoerd in een dubbele Korinthische orde, is 40 meter hoog en 25 meter breed.

Vervolgens in kleinere groepen 1 (of meer) van de 3 wandelingen doen. Ik ga met een aantal mensen naar Ad Deir (Het Klooster), het grootste monument van Petra werd door de Nabateeërs in de eerste eeuw gebouwd. Het is gelegen op een berg ten noordwesten van het stadscentrum. Het diende mogelijk als een tempel voor koning Obodas I. Volgens het informatiebord dat bij het klooster staat, is het 51 meter hoog en 49 meter breed. Heel veel trappetjes gecombineerd met de heftig brandende zon, dus keihard zweten. Eenmaal boven kunnen we gelukkig genieten van het uitzicht en zelfs wat eten en drinken kopen. Vervolgens al die traptreden weer terug. Het is overigens mogelijk een ezel te huren voor de beklimming, maar dit levert vrij sneue taferelen op.

Naar hotel, douchen, uit eten. Ik had een aardige burger, mijn tafelgenoten een best wel slechte pizza. Wel lekkere muntthee. 's Avonds maken we nogmaals de basiswandeling naar de schatkamer voor Petra By Night. Er staan lichtjes langs het pad, net genoeg om de Romeinse stenen vloer te onderscheiden. Ook de schatkamer zelf is verlicht. We zoeken een zitplaats en na enig wachten klinken er wat instrumenten. Helaas zijn de muzikanten niet uitgelicht, dus het blijft een beetje onduidelijk. Vervolgens wordt een verhaal verteld en wordt de schatkamer met verschillende kleuren uitgelicht. Enigszins een anticlimax, oa door andere mensen die blijven binnenlopen en weer anderen die steeds gaan staan voor een foto. Na afloop weer teruglopen naar het hotel, ik ben kapot, wat zullen we heerlijk slapen. 

Foto's bekijken op Flickr