Na een rustig ontbijt, het guesthouse opgeruimd en de boel weer ingepakt. Door een misverstand ligt onze volgende locatie redelijk in de buurt. We hadden nog best een paar dagen hier willen blijven, maar helaas was het al volgeboekt tot eind van de maand. Rijden dus zoals gepland naar Dalvík, waar we rond half 12 arriveren. We worden opgehaald door Bjarni, plaatselijk ondernemer, van wie we een kamer huren in de skihut. In de winter gerund door vrijwilligers, maar hij huurt en verhuurt de ruimte gedurende de zomer.
We zijn vandaag de enige gasten, morgen verwacht hij nog anderen. We gebruiken de rest van de middag om de hut en omgeving eens te bekijken. Dalvík blijkt een schattig dorpje, en ook het plaatselijk museum is de moeite waard. Een deel is gewijd aan het tragische leven van Jóhann K. Pétursson, de ooit langste man van IJsland. Hij schijnt op de begraafplaats te liggen, maar we kunnen zijn graf niet vinden. Aangezien we hier zelf kunnen koken, tijd voor boodschappen bij de plaatselijke Samkaup.
De heuvels rond het huis worden overigens druk bezocht door bessenplukkers, die voor ze naar huis gaan soms eerst bij onze hut willen plassen of handen wassen. Na een rustig maaltijd genieten van de rust en het prachtige uitzicht. Helaas ook hier geen noorderlicht. Volgens Bjarni was het gisteren erg goed te zien. Dat horen we vaker hier.