De film Michiel de Ruyter gekeken op Netflix. Ik had vooraf nul verwachtingen, zeeslagen boeien me doorgaans niet zo. Hoewel wat lang, viel de film me alles mee. Voor de moord op de gebroeders de Witt, goed verfilmd. Wat een gruwelijke historie, de vreselijke acties waar een meute telkens weer toe in staat blijkt..
Kijk heden de prachtige serie Versailles op de BBC. Was reeds eerder dit jaar op Canvas, maar toen had ik deel 1 gemist en dan kom je er toch niet lekker in. Het laatste deel valt overigens helaas net in mijn vakantie. Eens kijken of ik dat -old skool- kan opnemen. Hm, misschien is een torrent toch makkelijker, bovendien is de kwaliteit dan beter. Een tweede reeks is iig al in de maak, dus iets om naar uit te kijken.
Blijft lastig om goeie playlists te maken in Spotify (wanneer komen er nu eindelijk smart playlists a la iTunes?), dus ik draai vaak een specifieke playlist. Voor de afwisseling gooi ik er af en toe iets onbekends in. De laatste tijd is dat de playlist 'Atmospheric Black Metal' van Spotify zelf. Als het je ding is, zeker een aanrader!
Joechei, 3 vrije weken! Ik vertrek dinsdag naar IJsland, alwaar we de ringroad af gaan rijden. In de winter 2015 was ik er ook, maar toen hebben we het beperkt tot de Golden Circle en het noordwesten. Nu dus de hele ringroad. Ben reuze benieuwd, in de winter was het iig al-le-maal adembenemend.
Eerst nog een paar afspraken, zo ben ik vanmiddag met Nora naar GVR geweest in Pathé Scheveningen, ze had net met Tjerk het boek gelezen, dus was erg enthousiast over alles. Leuk! Ook leuk waren de shots van Alexander Skarsgård als Tarzan, waar ik me vrijdag met Tamara aan heb vergaapt in Lido. swoon
Dinsdag om half 10 vanaf Leiden CS vertrokken naar Schiphol. Vlucht ging 14:00, dus ruim de tijd. Maar goed ook, het was flink druk op de luchthaven. Bij aankomst bagage gehaald en met een shuttlebusje naar autoverhuur Sixt om onze Opel Astra op te halen. 's Avonds gegeten in Keflavik bij Höhli Battar, de naam is overigens exotischer dan het menu. We hebben redelijk weer, wel fris , maar vergelijkbaar bij hetgeen we achterlieten in Nederland. Slapen in Ace Guesthouse, hier waren we in winter 2015 ook, een goeie basis om de reis te starten.
Vannacht slecht geslapen, het is warm op de kamer en het tijdverschil speelt me toch parten. Vandaag bezoeken we hoofdstad Reykjavik. Het is bewolkt maar droog. In de winter was het hier nog spekglad en dus moeilijk navigeren, maar we hebben nu een flink stuk door de stad gewandeld.
Vandaag naar het zuiden gereden, we nemen de toeristische route via geyser Strokkur en waterval Gullfoss (de eerste van vele). Er valt af en toe regen en het is best fris. We logeren in Hjardabol Guesthouse, nabij de plaats Selfoss (vreemdgenoeg ligt de waterval Selfoss aan de andere kant van het land). Het is geen slechte slaapplaats, het gebouw is alleen wat verouderd en erg gehorig. Bustour Amerikanen in de kamers naast ons. We kunnen wel zelf koken gelukkig. 's Avonds droog, we wandelen een stukje nabij guesthouse. Later op de avond in de hottub, 41°C. Lekker!
Vandaag was een mooie dag, droog en zonnig. We ontbijten voor het eerst buiten. Daarna de regio Árborg bekeken, we bezoeken oa een tweetal dorpjes bij de kust, Eyrarbakki en Stokkseyri. In Eyrarbakki naar Husid, uit 1765 een van de eerste houten huizen van IJsland, eigendom van een rijke Deense familie uit 18e eeuw. We mogen op hetzelfde kaartje ook nog naar het nabij gelegen Maritime museum. In Stokkseyri naar hal met tentoonstelling over elven en geestverhalen. Amateuristisch, maar toch amusant. Op een bankje bij de zee geluncht.
We zijn vandaag naar het oosten gereden, we slapen vanavond en morgen in Höfn. Onderweg gestopt bij Seljalandsfoss. Mooie waterval, en ook praktisch aan de weg gepositioneerd. Je kunt er desgewenst achterlangs lopen, maar omdat we vandaag nog een fiks aantal kilometers te gaan hebben, houden we het bij een paar foto's. Onderweg kijken bij de plaats Vík, met de indrukwekkende zwarte basaltstranden en uitzicht op de bekende rotsen.
Het vuurwerk bij gletsjer Jökulsárlón was adembenemend mooi! We zijn in het dorp ingestapt in de tourbus die ons heen en terug zou brengen. Bij aankomst bleek de halve provincie te zijn afgereisd en stond het flink vol met auto's en mensen. De gletsjer zelf was voorzien van kaarsen, wat een prachtig beeld gaf. Tijdens het wachten flink koud, ik was blij dat ik mijn handschoenen op het laatste moment toch nog in de koffer had gedaan. Wel een prachtige omgeving om te wachten, delen van de gletsjer brokkelde af en dreven naar open zee en ook zagen we een aantal zeehonden. Het vuurwerk zelf, zo boven die gletsjer, was echt al die moeite waard!
De bagage weer in de auto ingeladen en naar het oosten gereden, onderweg regen. We rijden een flink stuk door de bergen, met de nodige haarspeldbochten. De auto zit bij aankomst helemaal onder de modder. We zijn niet de enige, vrijwel elke auto die we later zien is eenzelfde lot beschoren.
Vandaag mooi weer, we konden buiten ontbijten. Zijn richting de kust gereden, eerst waterval Fardagafoss in de routeplanner ingevoerd. Een mooie waterval, die volgens de reisgids met een rustig half uurtje klimmen te bekijken is. Dat bleek tot onze verrassing de waarheid, een prettige wandeling met mooi uitzicht leidt ons naar het doel. Bij terugkomst bleek helaas de accu van de auto dood. Gebeld met de verhuurder, ze bellen de plaatselijke garage. Gelukkig komt vrij spoedig een wagen uit het dorp beneden in de vallei aangereden en wordt de boel weer aangezwengeld. Mogelijk is usb met muziek continu gecombineerd met continu de navigatie de schuldige. Vanaf nu gaan we dat natuurlijk trouw elke keer unpluggen. We volgen de monteur (type Viking met baard en tattoos) en betalen bij de garage. Valt gelukkig mee en we herzien onze excursie.
We staan op met regen, extra leuk als je voor kraan en toilet verderop de berg moet zijn, dus we ontbijten binnen in de pod. De spullen weer ingepakt en vertrekken naar het noorden en vervolgens naar het westen, richting het meer Mývatn. Onderweg gestopt bij waterval Dettifoss. Wandelen halverwege nabij gelegen Selfoss, maar gaan terug ivm tijdgebrek. Later op de route worden we verrast door de geothermische bronnen van Namaskarð. Buitenaards met al die bubbelende en stomende plekken. En dan met de geur van rotte eieren. Ook komen we langs Hólsfjöll, een indrukwekkend landschap wat tot de 16e begroeid zou zijn, maar oa door uitbarsten van de Vatnajökull nu 1 grote woestenij is. Sinds eind vorige eeuw worden er maatregelen genomen om de erosie tegen te gaan.
We beginnen de dag met een korte wandeling door Akureyri. Wat een verschil met hoe het hier in de winter is, het is nog steeds geen bruisende metropool, maar je kunt tenminste lopen zonder te glibberen en er zijn meerdere mensen te zien. Vervolgens gaan we naar Hauganes, iets verder noordelijk. Ik had gisteravond online tickets besteld voor walvissen kijken! In Boston in mei ging het helaas niet door vanwege ruwe zee, hopelijk nu meer mazzel.
Vandaag tijd voor een mooie route naar het oosten, richting Mývatn. Eén van de grootste meren van IJsland, en bekend om de vele muggen in dit gebied. Het valt dit jaar gelukkig mee, we hebben mazzel. Onderweg kijken we bij Goðafoss. Wetspreker Þorgeir Þorkelsson, die in het jaar 1000 langs de waterval kwam, gooide als blijk van zijn bekering zijn heidense afgodsbeelden in deze waterval. Vandaar de naam: Godenwaterval.
Na een rustig ontbijt, het guesthouse opgeruimd en de boel weer ingepakt. Door een misverstand ligt onze volgende locatie redelijk in de buurt. We hadden nog best een paar dagen hier willen blijven, maar helaas was het al volgeboekt tot eind van de maand. Rijden dus zoals gepland naar Dalvík, waar we rond half 12 arriveren. We worden opgehaald door Bjarni, plaatselijk ondernemer, van wie we een kamer huren in de skihut. In de winter gerund door vrijwilligers, maar hij huurt en verhuurt de ruimte gedurende de zomer.
Na het ontbijt langs de kust gereden, we gaan richting richting noorden naar Ólafsfjörður. We moeten oa door een eenbaanstunnel. De andere richting op heeft voorrang, dus wij rijden met intervallen van een aantal meter, om daarna steeds in een nisje te wachten tot de tegenligger gepaseerd is. Een leuke uitdaging. De nederzetting zelf is niet bijzonder spectaculair, ook niet geholpen door de mist en zondagsrust.
Iedereen is gelukkig vrij vroeg weg. We ontbijten in rust en vertrekken naar onze volgende stop, Blönduós. Onderweg de turfhuisjes bij Glaumbær bekeken. Hier zou al sinds 900 een boerderij gestaan hebben. Ook maken we een kleine detour langs Skagastrond, hier verbleven we in de winter van 2015 in een piepkleine hut. Het was hier toen prachtig wit, maar totaal onbegaanbaar. De wind kwam hier ook nog eens rechtstreeks uit zee, we hadden kranten in de kieren van het hout gestoken tegen de tocht. Nu is het hier overal prachtig groen. De hutjes worden gerenoveerd, we praten nog even met de -naar later blijkt- nieuwe eigenaar. Lunchen vervolgens bij het plaatselijk tankstation.
Niet al te best geslapen vannacht, het matrasje was toch wel erg hard, niet fijn in combinatie met de harde houten bodem bestaand uit latten met openingen ertussen. De geplande route naar de westfjorden laten we achterwege, dit is te ambitieus en zal tot een andere vakantie moeten wachten. We rijden vandaag richting Hvammstangi in het zuidwesten en vervolgens langs de kust via het noorden weer terug naar Blönduós. Kolufoss bezocht. Tot nu toe 1 van mijn favoriete watervallen (en dat zegt wat alhier). Het is heerlijk rustig en je kunt prachtig langs de waterval klimmen.
Ben vannacht met mijn flinterdunne matrasje op de grond gaan liggen, en ik moet zeggen, ik heb beter geslapen dan gisteren op de gare lattenbodem. Vanochtend eerst rustig ontbijten, de laatste boel inpakken en rond 10:00 richting Keflavik, waar we nog een laatste nacht doorbrengen in Ace Guesthouse.
Alles is ingepakt en ingeladen, altijd fijn als de koffer ook weer dicht blijkt te kunnen met alles erin. We hebben nog tijd over om rond te kijken bij de geothermische bronnen bij Gunnuhver in het zuidwesten en op de punt bij de vuurtoren naar de eilandformatie Eyldi voor de kust.
Ben donderdagavond vrij laat thuis gekomen. Eerst efkes bijkomen, het is maar 2 uur tijdverschil, maar toch ben ik een beetje de weg kwijt. Om te beginnen maar eens een wasje draaien, boodschappen doen, de gebruikelijke noodzakelijkheden. En nu de foto's aan het uitzoeken, er moet nog veel weg, maar ik zit zo rond de 1000 beelden. Oeps!
Dit weekend begonnen aan deel 3 van The Passage van Justin Cronin, The City Of Mirrors. Heb de eerste 2 delen van deze trilogie al weer enige tijd geleden gelezen, dus ik moet er wel weer even inkomen. Geef em nog even, maar de kans bestaat dat ik em apart leg tot ik eerst de andere herlezen heb. Hetgeen ook onderkend wordt door deze recensie in de Washington Post.
But beware all who enter: This is very much a sequel for the twice-bitten. The uninfected reader will wander around these dark passages entirely lost. “The City of Mirrors” opens a few years after the cataclysmic confrontation that ended Book 2.
Tja. Lastig.